sustinet impositos summa cavus alveus unda:
heu quantum fati parva tabella tulit !
alveus in limo silvis adpulsus opacis
paulatim fluvio deficiente sedet.
arbor erat : remanent vestigia, quaeque vocatur
Rumina nunc ficus Romula ficus erat.
venit ad expositos, mirum, lupa feta gemellos :
quis credat pueris non nocuisse feram ?
non nocuisse parum est, prodest quoque. quos lupa nutrit,
perdere cognatae sustinuere manus.
constitit et cauda teneris blanditur alumnis,
et fingit lingua corpora bina sua.
Marte satos scires : timor abfuit. ubera ducunt
nec sibi promissi lactis aluntur ope.
illa loco nomen fecit, locus ipse Lupercis ;
magna dati nutrix praemia lactis habet.
|